به گزارش ایسنا، مطالعات نشان می‌دهد زنان زودتر از مردان به عینک مطالعه یا لنزهای دوکانونه نیاز پیدا می‌کنند.
بر اساس پژوهش‌های جدید، دلیل این تفاوت ناشی از عواملی به غیر از توانایی تمرکز بوده و به طول بازو یا فاصله ترجیحی مطالعه بستگی دارد.
محققان با استفاده از 9 تحقیق مقطعی نوعی متاآنالیز را به منظور مقایسه شیوع و میزان بزرگی پیرچشمی (از دست دادن دید نزدیک با بالا رفتن سن) در میان زنان و مردان صورت دادند.
آن‌ها همچنین به منظور تعیین تفاوت‌های ممکن در پیرچشمی بین زنان و مردان این تحلیل را به اجزای فرعی تقسیم کردند.
در حالی که یافته‌های حاصل از یکی از زیرگروه‌‌ها حاکی از آن بود که هیچ تفاوت مبتنی بر جنسیت در توانایی چشم در تمرکز بر روی اشیا موجود در فواصل نزدیک وجود ندارد، تحلیل کلی سرنخ‌هایی را در رابطه با این که زنان بیش از مردان هم‌سنشان به عینک‌های مطالعه یا لنزهای دوکانونه قوی‌تر نیاز دارند را تایید کرد.
دانشمندان معتقدند که دلیل این امر به احتمال فراوان به تفاوت در فواصل ترجیحی مطالعه یا طول بازو بستگی دارد زیرا زنان تمایل دارند ماده مورد مطالعه را در فاصله نزدیک‌تری نسبت به مردان قرار دهند.
این نتایج نیاز به برنامههای تصحیح پیرچشمی برای زنان را تشدید می‌کند. زنان در کشورهای در حال توسعه غالباً نیازهای برآورده نشده بیشتری در رابطه با بینایی دارند.
این تحقیق همچنین بیانگر آن است که پیرچشمی یک معضل چندمولفه‌ای بوده و برخورد با آن برای هر فرد راهکارهایی درخور وی را می‌طلبد.
محققان خواستار مطالعات بیشتر با هدف شناسایی عوامل مختلف دخیل در گسترش پیرچشمی هستند.
تحقیق مزبور همچنین نشان می‌دهد که مطالعات طولی برای بررسی تعامل بین فاصله ترجیحی مطالعه و تغییر در دامنه مناسب طی گذر زمان برای زنان و مردان، می‌تواند در تعیین میزان دخالت مولفه‌های زیستی یا محیطی در از دست دادن توانایی تمرکز با بالا رفتن سن نقش مهمی ایفا کند.
